Rechten en Plichten

Door het Verdrag van Malta (Valletta, 1992) te ondertekenen heeft Nederland zich verplicht tot het beschermen van het archeologisch erfgoed. De uitgangspunten van dit verdrag zijn nog steeds terug te vinden in de huidige Erfgoedwet (2016).
In de Erfgoedwet is vastgelegd hoe met ons erfgoed wordt omgegaan, wie welke verantwoordelijkheden daarbij heeft en hoe het toezicht daarop wordt uitgeoefend. Overbodige regels zijn geschrapt en de verantwoordelijkheid voor de bescherming van het cultureel erfgoed ligt waar mogelijk bij het erfgoedveld zelf. Daarmee spreekt de regering het vertrouwen uit dat de sector voldoende kennis, deskundigheid en betrokkenheid heeft om de zorg voor ons cultureel erfgoed in de praktijk waar te maken.

Het is bij wet geregeld dat archeologische belangen worden meegewogen bij ruimtelijke besluitvorming. Dit geldt voor iedereen die bodemingrepen gaat (laten) uitvoeren: zowel particulieren als bedrijven, projectontwikkelaars en (lokale) overheden.

Uitgangspunt is dat archeologisch waardevolle resten zoveel mogelijk ter plekke in de bodem moeten worden behouden (behoud in situ).

In de praktijk blijkt dit in veel gevallen niet mogelijk te zijn. Archeologisch onderzoek is dan noodzakelijk (behoud ex situ).

Voor meer informatie over wet- en regelgeving op het gebied van archeologie verwijzen we naar de website van de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed (RCE)
Op dezelfde website wordt in de vorm van een stappenplan aangegeven welk traject bij planvorming bewandeld moet worden als het gaat om het inpassen van archeologische waarden en verwachtingen. Het tijdig en gefaseerd uitvoeren van de onderdelen van onderzoek voorkomt problemen zoals vertragingen en hoge onkosten:
Dit treft u hier aan: Stappenplan archeologie

Bruikbare links Rechten en Plichten:

https://cultureelerfgoed.nl/dossiers/erfgoedwet
https://cultureelerfgoed.nl/dossiers/omgevingswet